Hoe reageer je wanneer iemand met autisme een actieve of passieve doodswens uit?
Als hulpverlener of naaste word je er misschien door geraakt en wil je er liever niet over spreken. “Je zou de doodswens misschien nog versterken”, dit is een van de misvattingen die soms het écht luisteren in de weg zit waardoor men zich nog eenzamer voelt.
Leven met autisme maakt het dagelijks leven vaak zwaar. Door de combinatie met het zwart-wit denken komt de doodswens als oplossing naar voren.
Onder de doodswens schuilt een hulpkreet waarin men roept: “zo wil of kan ik het leven niet meer” en is er wel degelijk een onderliggende wens tot verandering.
Vanuit het autistische denken zoeken we naar de betekenis van deze doodswens en her-kaderen we dit naar een perspectief met mogelijkheden zonder valse hoop te geven.
Kant en klare oplossingen zijn er niet, wel mogelijkheden om met bruikbare handvatten het gesprek aan te gaan op een autismevriendelijke manier.
NOG SLECHTS 1 PLAATS BESCHIKBAAR!